ODA

6. Hal                                                          

Bu oda nasıl bir oda

Durmadan yasaları değişiyor

Kazananı yok yenilenleri var

Anneden katil

Yaşlı kadından bıçak oluşuyor

Bedenler ruhlardan sıyrılıp birbirinin yerine geçiyor

En son bir bebek bir psikopatın derisine yerleşmiş

Korkuyorum, bu hiç elimde değil

İşgal çoktan başlamış

Mutfaktan girmişler

Şimdi dalga dalga tüm eve yayılıyorlar

Ne zaman beni de dönüştürecekler

65. odada bekliyorum

(Evin krokisi:

Birinci oda en başta

On üçüncü orta katta

Koridorlar hep dümdüz)

7. Hal

bu oda var mı yok mu
ben göremiyorum hiçbir şey
ses de gelmiyor sokakta geçenlerin 
kokusu da gelmiyor mutfakta yemeğin
yumrukluyorum duvarı
çarpmıyor elim
bekliyorum, akmıyor kanım

ben mi yaratım odayı, ne
elime kalemi almışım
duvarı çizmişim, boşluk
yaşlı bir kadın çizmişim, korku
içine öfke koymuşum, cinnet
şimdi durmadan beni bıçaklıyor

8. Hal

Bu oda yok aslında

Şehir bomboş arazi

Tebeşir tozuyla çizmişler evleri

İnsanlar kansınlar diye duvarlar yapmışlar

İyice inansınlar diye üzerinde çatı, içinde canlılar

Kandıramazlar beni

Tüm şehir birbirini görüyor

(Birinci ev: akşam yemeğini yiyor

Dokuzuncu ev: siyah çocuğu kesiyor

On yedinci evle dördüncü ev, ince bir çizgiyle ayrılmış)

Tedbir almalıyım

Yatağımı hemen saklamalıyım

Annem devlete küfrediyor engellemeliyim

Duvarlara beni kimse inandıramaz

(Hece Dergisi, Eylül)